Ruim een week geleden is mijn rijst experiment van start gegaan. Dagelijks spreek ik de rijst even toe, al vind ik het soms moeilijk om na een lange studiedag nog de energie op te brengen om negatieve woorden te verzinnen.
Vreemd genoeg voel ik me na het toespreken van de "slechte rijst" nooit echt opgelucht, eerder verdrietig. Tot nu toe is er met beide rijstsoorten nog helemaal niets gebeurd; ze zien er precies hetzelfde uit als vorige week. Als ik ook maar een schimmelplekje of verkleuring zie, zullen de bezoekers van deze website er als eerste een foto van zien!
